15.10.2018 – Het is een fluitje van een cent tegenwoordig, een stukje muziek herkennen. Jakker een fragment door Shazam of Soundhound (die net wat beter is) en je wordt doorgaans op je wenken bediend. Toen we elf jaar geleden het Tunesboek uitbrachten bij Nijgh & Van Ditmar was het nog andere koek. Met een pasje van de Fonotheek van het NOB trokken we een diagonaal door het omroeparchief, elke keer met minstens 200 geluidsdragers in boodschappentassen naar huis dragen om te checken of de tunes en jingles uit persoonlijke notities en BUMA-lijsten ook wel echt tunes en jingles waren. Maar nog steeds bieden de muziekherkenningsprogramma’s geen soelaas als de muziekbedjes uit jinglepakketten zijn geleend. Dat moet je nog steeds zelf ontdekken als je die jinglepakketten beluistert. Deze viel vandeweek zomaar een tune uit de boom: de lange orkestfiller van Pepper Tanner voor WNOP, in 1970 custom gemaakt (op wensen van de klant). A. J. Beirens kreeg het demobandje kennelijk in handen en maakte in 1974 een lange en meertalige ID voor Radio Atlantis. Hoor maar.