07.04.2010 – Op de één of andere manier békt het gewoon niet lekker: “17 april, we kunnen het toch
proberen?“ Die dag houdt de Stichting Norderney de Veronicadag in Hotel Lapershoek (Utrechtseweg 16, Hilversum). 18 april was mooier geweest, vanwege de massademonstratie uit 1973, maar die valt op een zondag. Bezoekers geven de Veronica-dag een hogere klassering dan de jaarlijkse Radiodag in Amsterdam, waar de sleet wat in het programma kwam. Voor jinglefans is er ook veel te beleven (hoewel: jingle-fans en zeezenderfans vormen twee cirkels die ver in elkaar schuiven). Er worden CD-tjes verkocht met jingles en wie uit z’n hoofd weet welke alarmschijf nooit de Top 40 haalde, kan meedoen aan een popquiz onder leiding van Eric de Zwart. En Ad Bouman presenteert zijn 7-CD Box (“A tribute to the pirate stations“), die hij in opdracht van Universal maakte. Om 14.00 uur krijgen Willem van Kooten, Lex Harding, Jan van Veen, Juul Geleijck & Eddy Becker de eerste exemplaren. Open vanaf 10.30 uur, toegang: 5 euro.
Archives
Rinkeldekinkel – de geniále Jeroen van Inkel
19.03.2010 – Jeroen van Inkel heeft een deel van zijn jingles van Veronica, Noordzee en Q-FM op zijn site gezet, en 
daar is een boel van zijn dagelijkse koddigheid nog eens terug te horen. Aan zelfbewustheid heeft het Jeroen nooit ontbroken. Lees wat hij er zelf over schrijft op de site waar het allemaal te horen valt. Van Inkel over van Inkel dus: “Jeroen van Inkel is een meester in het verwerken van jingles en andere vormgeving in zijn programma’s. Gezien de ontelbare uren geniale radio die Jeroen van Inkel in zijn carrière reeds maakte, is het onmogelijk dit samen te vatten in een aantal airchecks op deze website.” Enfin, op deze toon gaat het door. Het haalt nog nét niet het niveau van DJ Tony Blackburn die zichzelf in het boek dat hij over zichzelf schreef ooit “The living legend” noemde, maar zo gek ver is het er niet van verwijderd. Enfin, luister en kijk maar. Of niet.
Veronica 1973 online
07.03.2010 – De Stichting Norderney (met ex-medewerkers van de zeezender Veronica, die het erfgoed goed bewaken) hebben in hun geschiedenisoverzicht HET JAAR 1973 online gezet. Juul Geleick was er vele maanden mee bezig en dat is geen wonder, want 1973 (de stranding, de hoorzitting, de anti-zeezenderwetten die werden aangenomen) is het turbulentste jaar uit het bestaan. Er valt veel te halen, ook op jinglegebied. 1973 was ook het jaar van de legendarische actiejingles – een middel om de achterban te mobiliseren. Hoe het kwam, hoe het verder ging is er nu te lezen.
Veel TV leaders op internet
01.03.2010 – Op internet zijn talloze websites met heel veel jingles in audio. Legaal of illegaal. Maar inmiddels zijn ook heel veel TV leaders terug te vinden. In beeld en geluid. Op Youtube of andere kanalen. Zo kun je ongeveer alle Veronica leaders terug vinden. Ook veel zenderleaders van de publieke omroepen staan op internet. Of de VARA TV vormgeving, met of zonder haan. De TROS TV vormgeving met de Nederlandse leeuw (“Vanavond: TROS avond”). En een aantal leaders van het NOS Journaal.
Bull Verwey (100) overleden
19.02.2010 – Hendrik Verweij (bijnaam: Ome Bull) is op 100-jarige leeftijd overleden, tussen 1961-1974 was hij directeur van zeezender Radio Veronica. In de nacht van donderdag op vrijdag overleed hij in een verzorgingstehuis in Loosdrecht.
Radio Veronica veranderde het Nederlandse omroepbestel volledig met de reclame-uitzendingen vanaf zee. De zender was tevens startpunt voor de carrières van Lex Harding, Willem van Kooten, Rob Out, Henk van Dorp, Harmen Siezen, Tineke, Gerard de Vries en tientallen anderen. Door zijn joviale persoonlijkheid wisten zij allen tot creative bloei te komen, lang voordat ze daar de term human source management voor bedachten. De politiek durfde het populaire Veronica niet aan te pakken, maar dat veranderde nadat Verweij in 1971 tot een jaar cel werd veroordeeld, na een aanslag op het schip van Radio Noordzee, op 31 augustus 1974
moesten de zeezenders zwijgen. Bull verspeelde in 1983 zijn hele kapitaal, nadat hij alles investeerde in een niet-bestaande Portugese marmermijn. Hij woonde sindsdien, met een simpel aow-tje, in een houten huisje in Breukeleveen, maar bleef daar een blijmoedig mens. In 1994 leerden we Bull kennen bij de productie van een dubbel-cd die werd uitgebracht bij een overzichtsexpo over de radiozendschepen in het Omroepmuseum te Hilversum. Een prachtig man, een onverbeterlijk optimist, gek op een borrel, zeer onderhoudend e
n plezierig mens. Bijschenken, veel lachen. Een rasechte verteller ook iemand die gek was op gezelschap en gezelligheid. “Mijn dochter”, zegt genootschapslid Jelle Boonstra, “leerde van Ome Bull op de stille plas achter z’n huisje roeien, ze zit nu op een roeiclub, het is een passie geworden. Toen ze er voor het eerst kwamen, als kindjes nog, zette Ome Bull een grote trommel met koekjes op tafel en zei: “Die moeten vanmiddag allemaal op. ” Echt, Ome Bull?” – zeiden ze vol ontzag. Het tekent hem ten voeten uit. Lak aan de opvoeding, lak aan autoriteit. In het vak wordt hij alom gezien als de man die alles veranderde met zijn zender. Terecht. Bedankt! We drinken een borreltje op U, Ome Bull. Goede vaart!!