15.02.2023 – De laatste weken kwamen er veel suggesties binnen voor de altijd voortdurende rubriek “Tunes en jingles: het origineel”. Waarop baseerde de jinglemaker een jingle? Vandaag een paar voorbeelden van verscheidene radiostations.
James Brown – Living in America (Copyright JAM)
Huey Lewis & The News – The power of love (Copyright Murekla)
Four Seasons – Candy Girl (Copyright JAM)
Veel plezier!
Ook suggesties of vragen voor deze rubriek? Mail ons.
02.02.2023 – Omdat het 02 02 is, een bericht over VRT Radio 2, de publieke omroep van Vlaanderen: die heeft sinds vorige week een nationaal programma (elke werkdag 6-9 uur gepresenteerd door Peter en Kim) onder de titel “Goeiemorgen Morgen”. Voor Vlamingen is dat ook de titel van een hit uit 1971, gezongen door Nicole Josy en Hugo Sigal, bedoeld voor het Eurovisie Songfestival, maar Nicole werd ziek en een ander duo nam hun plaats in. In 2000 en 2012 deden Nicole en Hugo het nog eens dunnetjes over met een resing versie. Het lied kreeg in december 2022 overigens ook vleugels ten tijde van de Russische bezetting in Oekraïne door viral te gaan op TikTok.
Goeiemorgen Morgen is natuurlijk ook de tune geworden van het nieuwe programma met dezelfde titel. De geheel nieuwe compositie is bij jingleproducent Brandy ingezongen door de Vlaamse hitzangeres van dit moment, Natalia. Kijk maar naar deze video, gemaakt door Radio2 bij Brandy.
De tune is volgens Brandy erg goed onthaald en was ook al in 11 steden over heel Vlaanderen simultaan te beluisteren in een beiaard-versie. Ook dat is bijzonder, want hoe vaak is radiovormgeving op die manier naar het publiek gebracht? Daarover maakte VRT NWS een videoverslag.
Voor Hugo was het natuurlijk best een dingetje om de titel van zijn hit te zien verworden tot een programmatune, en dus was hij best geëmotioneerd toen hij in de eerste uitzending deze woorden sprak: “En daarom lenen wij met heel veel plezier de titel aan Peter en Kim.”
30.01.2023 – Het tijdsein is begin januari in alle stilte verdwenen van de Nederlandse landelijke publieke radio. Met de invoering van de nieuwe vormgeving op NPO Radio 4 (euh, pardon, NPO Klassiek) verdween op maandag 2 januari 2023 de laatste zender die het verouderde tijdsein (de pips) nog gebruikte op de hele uren.
De heren van de podcast Dit was de radio (Arjan Snijders, Harm Edens en Ron Vergouwen) zijn wellicht de eersten en enigen die er vorige week melding van maakten, luister daarvoor naar aflevering 102. Toch waren ze sinds 1948 zó’n een deel van de uitzendingen op de radiozenders, dat het protest oplaaide, toen ze op 1 april 2001 werden ingeruild voor een muziekje op het hele uur. Grote commotie! De duivenmelkers pikten het niet: die hadden 53 jaar lang hun postduivenklokken op de piepjes gelijk gezet. Er kwam zelfs even een Vereniging Vrienden van het Tijdsein, waarvan al snel niets meer werd gehoord. Ook Remco Campert maakte zich boos: alweer iets weg, dat juist gekoesterd diende worden.
In 1948 had de Nederlandse Radio Unie de tijd gesynchroniseerd door de klokken te koppelen aan de synchroonklok in het Dr. Neherlaboratorium in Leidschendam, dezelfde die aanvankelijk ook de stationsklokken van de NS zo mooi op tijd lieten lopen (in tegenstelling tot de treinen). De synchroonklok gaf vanaf de 55ste seconde (xx:xx.55) zes piepjes af – in de radiostudio hoorbaar te maken als de technicus de klokkenschuif opentrok. Die moest-ie niet vergeten dicht te schuiven, anders hoorde je na een minuut de zes piepjes opnieuw voorbij komen, wat vaak gebeurde. Een paar jaar lang was er zelfs de piepenpot, waar een gulden in moest bij elke fout. In 1991 kregen de piepjes een koppeling met de nog nauwkeuriger atoomklokken in Genève (Zwitserland) en Braunschweig (Duitsland). En werden het er geen zes meer, maar nog maar drie, waarvan de laatste een dubbele lengte had.
Na alle klachten werd na een half jaar besloten de piepjes toch gewoon weer luid en duidelijk te laten horen, al bleef er muziek onder staan. Nederland kwam weer tot rust. In september 2006 kwamen de piepjes weer gewoon bloot te liggen. Een technicus rekende uit dat per jaar een etmaal meer aan radio gemaakt moest worden door op de vijf zenders drie seconden per uur op de piepjes te sparen, toen ze van zes naar drie werden teruggebracht. Felix Meurders bedacht de mooiste grap rond de piepjes. ‘Dat was Gladys Night, en hier zijn the Pips….’.
Overigens is het tijdsein typisch iets van de publieke omroepen. Op de commerciële zenders is (hooguit in het begin van de jaren ’90) geen gebruikt gemaakt van de pips.
21.01.2023 – Voor deze aflevering van “de jingle en het origineel” kregen we een paar aanmeldingen binnen. Daarom nog maar eens ‘van stal gehaald’ (want hij kwam jaren geleden ook als een langs op Jingleweb).
Eén van de beste pakketten van het bedrijf TM in Dallas was The Power 1 uit 1976, geschreven door TM-huiscomponist en oprichter Tom Merriman. In Nederland zijn die jingles wereldberoemde geworden omdat Veronica ze heeft gebruikt, tot incidenteel vandaag aan toe zelfs.
Een aantal cuts van dat pakket baseerde Merriman (zoals-ie dat eigenlijk systematisch deed) op bekende hits van dat moment. Dat gebeurt overigens vandaag-de-dag nog steeds. In dit geval lijkt cut 22 uit het pakket The Power (gebruikt in de Veronica Top 40) als twee druppels water op het origineel: Barry Manilow met Riders to the stars uit 1976, van het album This one’s for you. Ach, wie luistert, hoort het meteen.
Meer cuts in The Power waren gebaseerd op hit van dat moment. Luister hieronder naar The Commodores (Machine Gun), Johnny Bristol (Hang on in there baby) en Manfred Mann (Blinded by the light) in het origineel en op z’n TM’s,
Dank onder meer aan Jarko Meurs en Mart Jansen. Binnenkort deel 4 van onze reeks “Tunes en jingles: het origineel”.
Ook suggesties of vragen voor deze rubriek? Mail ons.
29.12.2022 – Kinderen van 60 jaar of ouder (zijn wij niet allemaal kind gebleven?) kennen wellicht het kinderprogramma De Verrekijker nog wel. Een soort jeugdjournaal voor kinderen van 7 tot 13 jaar, uitgezonden van 18 april 1956 tot 24 september 1972 door de NTS (later NOS).
Een aflevering van 10 minuten bestond uit 3 reportages uit het buitenland met aandacht voor de manier waarop kinderen in het buitenland leven, spelen en leren. Daarnaast werd de geschiedenis en cultuur van het land toegelicht. De filmitems waren afkomstig uit het buitenland, aangeboden door Children’s International Newsreel, en voorzien van een Nederlandse voice-over. Makers waren Hans Beumer en Ria Dohmen (regie) en Cor de Jager (camera).
De tune van De Verrekijker is gespeeld door het Celebrity Symphony Orchestra en heet Ode a tepsichore. Terpsichore (Grieks: Τερψιχόρη) is een van de negen muzen uit de Griekse mythologie. Haar naam betekent ‘Zij die graag danst’. De track is uitgekomen op het library-label De Wolfe, en later ook op een plaat uit de grote reeks Sounds Spectacular, in dit geval Vol. 4.
Luister hier naar de tune.
Bron tekst en beelden: Beeld en Geluid en meer.
De tune van De Verrekijker is ook terug te vinden in Het complete tunesboek.
