Archives

VRT Radio 2 tune Goeiemorgen Morgen heeft unieke historie


02.02.2023 – Omdat het 02 02 is, een bericht over VRT Radio 2, de publieke omroep van Vlaanderen: die heeft sinds vorige week een nationaal programma (elke werkdag 6-9 uur gepresenteerd door Peter en Kim) onder de titel “Goeiemorgen Morgen”. Voor Vlamingen is dat ook de titel van een hit uit 1971, gezongen door Nicole Josy en Hugo Sigal, bedoeld voor het Eurovisie Songfestival, maar Nicole werd ziek en een ander duo nam hun plaats in. In 2000 en 2012 deden Nicole en Hugo het nog eens dunnetjes over met een resing versie. Het lied kreeg in december 2022 overigens ook vleugels ten tijde van de Russische bezetting in Oekraïne door viral te gaan op TikTok.

Peter van de Veire & Kim van Oncen, de presentatoren van Goeiemorgen morgen

Goeiemorgen Morgen is natuurlijk ook de tune geworden van het nieuwe programma met dezelfde titel. De geheel nieuwe compositie is bij jingleproducent Brandy ingezongen door de Vlaamse hitzangeres van dit moment, Natalia. Kijk maar naar deze video, gemaakt door Radio2 bij Brandy.

De tune is volgens Brandy erg goed onthaald en was ook al in 11 steden over heel Vlaanderen simultaan te beluisteren in een beiaard-versie. Ook dat is bijzonder, want hoe vaak is radiovormgeving op die manier naar het publiek gebracht? Daarover maakte VRT NWS een videoverslag.

Voor Hugo was het natuurlijk best een dingetje om de titel van zijn hit te zien verworden tot een programmatune, en dus was hij best geëmotioneerd toen hij in de eerste uitzending deze woorden sprak: “En daarom lenen wij met heel veel plezier de titel aan Peter en Kim.”

Radio Monique eert de grote radiotunes

Henny Radstaak in zijn eigen studio

01.02.2023 – Radio Monique eert de grote radiotunes. Sinds vandaag een af-en-toe terugkerende rubriek in het programma ‘Zeezenders van vroeger’ van o.a. Henny Radstaak op Radio Monique. Vandaag aflevering 1 met de tune van Tom Mulder / Klaas Vaak – Jet Harris & Tony Meehan – Scarlet O’Hara, de beroemde tune met de net zo beroemde stoomfluit. Het verhaal over de herkomst van de stoomfluit. Luister naar ‘de tune en zijn verhaalaflevering 1.

De historie van de WLS-jingles in het kort

01.02.2023 – Jingles zijn altijd een krachtig onderdeel geweest van de programmering van het muziekradiostation WLS in Chicago, jarenlang leider op één van de grootste Amerikaanse radiomarkten. De jingles maakten de zender tot een superster toen dat nog kon met radio. En toen WLS nog een muziekzender was (ook WLS is overgegaan naar een talk-format, dat gebeurde zonder enige aankondiging op 23 augustus 1989 om 07.59 uur van het ene op de andere uur). De jingles waren te horen tussen elke plaat door, zelfs in de reclameblokken werden ze geperst. Voormalig jingleproducent en historicus Ken R. Deutsch heeft een mooie uitleg gegeven over de historie van de WLS-jingles, die je hier kunt lezen. Zéér de moeite waard. En er staan héél veel WLS jingles bij.

Het logo van Musicradio WL…S in notenschrift

Op Wikipedia staat (natuurlijk) ook een uitgebreide beschrijving van WLS, maar dan zonder jingles. Desondanks interessant om te lezen.

Tijdsein (pips) in alle stilte definitief verdwenen


30.01.2023 – Het tijdsein is begin januari in alle stilte verdwenen van de Nederlandse landelijke publieke radio. Met de invoering van de nieuwe vormgeving op NPO Radio 4 (euh, pardon, NPO Klassiek) verdween op maandag 2 januari 2023 de laatste zender die het verouderde tijdsein (de pips) nog gebruikte op de hele uren.

De heren van de podcast Dit was de radio (Arjan Snijders, Harm Edens en Ron Vergouwen) zijn wellicht de eersten en enigen die er vorige week melding van maakten, luister daarvoor naar aflevering 102. Toch waren ze sinds 1948 zó’n een deel van de uitzendingen op de radiozenders, dat het protest oplaaide, toen ze op 1 april 2001 werden ingeruild voor een muziekje op het hele uur. Grote commotie! De duivenmelkers pikten het niet: die hadden 53 jaar lang hun postduivenklokken op de piepjes gelijk gezet. Er kwam zelfs even een Vereniging Vrienden van het Tijdsein, waarvan al snel niets meer werd gehoord. Ook Remco Campert maakte zich boos: alweer iets weg, dat juist gekoesterd diende worden.


In 1948 had de Nederlandse Radio Unie de tijd gesynchroniseerd door de klokken te koppelen aan de synchroonklok in het Dr. Neherlaboratorium in Leidschendam, dezelfde die aanvankelijk ook de stationsklokken van de NS zo mooi op tijd lieten lopen (in tegenstelling tot de treinen). De synchroonklok gaf vanaf de 55ste seconde (xx:xx.55) zes piepjes af – in de radiostudio hoorbaar te maken als de technicus de klokkenschuif opentrok. Die moest-ie niet vergeten dicht te schuiven, anders hoorde je na een minuut de zes piepjes opnieuw voorbij komen, wat vaak gebeurde. Een paar jaar lang was er zelfs de piepenpot, waar een gulden in moest bij elke fout. In 1991 kregen de piepjes een koppeling met de nog nauwkeuriger atoomklokken in Genève (Zwitserland) en Braunschweig (Duitsland). En werden het er geen zes meer, maar nog maar drie, waarvan de laatste een dubbele lengte had.

Een memo aan de technici van het NOLB over de pips

Na alle klachten werd na een half jaar besloten de piepjes toch gewoon weer luid en duidelijk te laten horen, al bleef er muziek onder staan. Nederland kwam weer tot rust. In september 2006 kwamen de piepjes weer gewoon bloot te liggen. Een technicus rekende uit dat per jaar een etmaal meer aan radio gemaakt moest worden door op de vijf zenders drie seconden per uur op de piepjes te sparen, toen ze van zes naar drie werden teruggebracht. Felix Meurders bedacht de mooiste grap rond de piepjes. ‘Dat was Gladys Night, en hier zijn the Pips….’.

Overigens is het tijdsein typisch iets van de publieke omroepen. Op de commerciële zenders is (hooguit in het begin van de jaren ’90) geen gebruikt gemaakt van de pips.

Jinglestudio’s hoeven niet perse strak-wit te zijn


28.01.2023 – Jinglestudio’s hoeven niet persé strak-wit-clean te zijn. Misschien zelfs liever niet. Deze foto laat zien dat je jingles niet alleen hoeft in te zingen in een highly designed studio met koele ledverlichting. Een warme muzikale huiskamersetting kan minstens zo fijn zijn. Kijk maar eens naar een zangsessie in de studio van Stephen Arnold Music in Dallas, juni 2017.
Dat bedrijf maakt vooral muziek voor tv-zenders en tv-programma’s, en produceert ook muzieklibraries. Op de foto zingen v.l.n.r. Rosana Eckert, Kay Sharpe, Gary Eckert, Bruce Wermuth en Jeff Oxley hun partijen in. Foto: Paul West.