Archives

Moog-icoon Gershon Kingsley overleden

12.2019 – Moog-icoon Gershon Kingsley is op 10 december j.l. overleden. Dat heeft zijn familie op Twitter bekend gemaakt. Kingsley – die in Duitsland werd geboren – werd 97 jaar oud. Zijn naam kennen we van het fameuze duo Perrey & Kingsley (Jean Jacques Perrey en Gershon Kingsley). Kingsley’s werken zijn niet alleen muzikaal heel bijzonder, maar ook wereldberoemd. Zo schreef hij in de jaren ’70 de wereldhit Popcorn.

Het duo Perrey & Kingsley komt ruim 30 keer voor in Het Tunesboek (2007). Hun platen werden kaalgeplukt door menig programmamaker omdat de melodietjes catchy en vooral ook leuk waren. Baroque Hoedown bracht het zelfs tot soundtrack voor Disneyland’s Main Street Electrical Parade.
Geinig is ook Gossipo perpetuo, tegenwoordig zouden we het effect in deze plaat een sample noemen, maar toen bestond die niet.

Ook leuk om te noemen: in 1972 maakte Gershon Kingsley de LP God is a moog, een LP vol met Joodse muziek, gezongen door Harold Orback.

Dat de hoogbejaarde Kingsley tot het eind geïntrigeerd was door moderne technieken, moge blijken uit deze foto van zijn eigen website. Hij was de gelukkige bezitter van een DJI Phantom drone met GoPro camera.

Gershon Kingsley’s muziekpartner Jean Jacques Perrey overleed op 4 november 2016.

De geluiden van Jean-Jacques Perrey

19.04.2019 – Eén van de meest opmerkelijke elementen in de Moog-muziek van Perrey en Kingsley zijn de geluiden. Wie in de jaren ’70 tot ’00 ook maar een béétje naar de radio heeft geluisterd, herkent vele stukjes geluid van deze Jingleweb montage. In 2007 sprak componist Gino Robair met Jean-Jacques Perrey over die geluiden. 

Vraag: Hoeveel geluiden zijn er in de bibliotheek?
Antwoord: Ongeveer 4.000. In de jaren ’60 maakte ik ongeveer 1.500 geluiden. Ik gebruikte ze ik achterwaarts of met dubbele of halve snelheid. Zo zette ik ook de hommel in “Flight of the Bumble Bee” in elkaar. Ik heb elke noot bewerkt door het een beetje te vertragen om een halve toon te krijgen en vervolgens verder te vertragen om de volgende halve toon te krijgen. Ik had op die manier een compleet klavier met hommelgeluiden.
Vraag: Je had dus een klein stukje tape voor elke noot?
Antwoord: Precies. Als ik bijvoorbeeld geluiden uit “Flight of the Bumble Bee” gebruikte, maakte ik iets op het plafond om ze op te hangen, noot voor noot. En als ik een C, of ​​een D nodig had, pakte ik de tape van het plafond en sneed ik ze op de juiste lengte af, omdat ze in exacte lengtes moesten worden geknipt. Als je dat niet doet, vertragen of versnellen de ritmes. Dus ik moest voorzichtig zijn bij het maken van elk geluid.

Vraag: Hoe heb je de kleine stukjes tape bijgehouden?
Antwoord: Ik schreef soms nummers op de tapes, zodat ik kon herkennen welk geluid het was. Het was met een speciaal potlood om de tape niet te beschadigen.
Vraag: Dus je had honderden stukjes tape aan het plafond hangen, elk met een nummer erop? 
Antwoord: Ja dat klopt.[Lacht] Het nummer stond op de spoel van de tape.
Vraag: Ben je van plan om je geluiden vrij te geven als voorbeeldcollectie?
Antwoord:  Nee. Voorlopig houd ik ze in mijn eigen archief. Maar misschien als ik er niet meer ben, zal mijn dochter de samples op een CD zetten en verkopen.
Lees hier meer.