01.02.2023 – Jingles zijn altijd een krachtig onderdeel geweest van de programmering van het muziekradiostation WLS in Chicago, jarenlang leider op één van de grootste Amerikaanse radiomarkten. De jingles maakten de zender tot een superster toen dat nog kon met radio. En toen WLS nog een muziekzender was (ook WLS is overgegaan naar een talk-format, dat gebeurde zonder enige aankondiging op 23 augustus 1989 om 07.59 uur van het ene op de andere uur). De jingles waren te horen tussen elke plaat door, zelfs in de reclameblokken werden ze geperst. Voormalig jingleproducent en historicus Ken R. Deutsch heeft een mooie uitleg gegeven over de historie van de WLS-jingles, die je hier kunt lezen. Zéér de moeite waard. En er staan héél veel WLS jingles bij.
Het logo van Musicradio WL…S in notenschrift
Op Wikipedia staat (natuurlijk) ook een uitgebreide beschrijving van WLS, maar dan zonder jingles. Desondanks interessant om te lezen.
01.01.2023 – Wij, de makers van Jingleweb (Jelle Boonstra en Benno Roozen) wensen jou en jullie een gelukkig, gezond en jinglerijk 2023 toe.
++++
Jingleproducent JAM in Dallas en topman Jon Wolfert hebben er een jaar aan gewerkt en er héél veel geld mee verdiend. Maar de oorspronkelijke jingles zijn nooit op de radio geweest. Latere remakes en resings wel. In Nederland onder meer bij NOS Langs de Lijn, Radio Tour de France, RadiOlympia en Keizerstad radio. Naam van het project: Superadio.
Het is 22 maart 1982. Rick Sklar, vice-president programmering voor de radiodivisie van mediagigant ABC, komt met het idee om een ABC radio-satellietmuzieknetwerk te beginnen genaamd Superadio. (Met één r.) Het plan was om via satelliet een Top 40-format aan te bieden aan stations in de hele VS. (Zie dit artikel in de New York Times). De jingles zouden worden gemaakt door JAM. En dus belde Rick Sklar met JAM-boss Jon Wolfert en zei: “This is the call you’ll never forget!” (“Dit is het telefoontje dat je nooit zult vergeten”.) En zo was het ook.
Radioboss Rick Sklar (l) met Beatles-zanger John Lennon
Er waren grote, héél grote radionamen aangetrokken om op het netwerk te gaan presenteren. Daaronder Dan Ingram, Dick Purton, Ron Lundy, Lary Lujack en Robert W.Morgan. Er was zelfs al een stationsdemo gemaakt. De programmering zou deels centraal geregeld zijn en deels lokaal, door elke zender anders in te vullen. Vensterprogrammering ging dat later in Nederland heten.
Het grote Superadio-idee was tot op jingle-niveau uitgewerkt (zie de handleiding). Het eerste deel van een jingle zou ‘centraal’ worden gedraaid, en op een pieptoon zouden de netwerkzenders (affiliates) het tweede deel starten. Daarna zou het ‘centrale station’ weer de plaat starten. Het pakket bestond dus onder meer uit een aantal fronts en backs (begin- en eindjingles) die in toonhoogte precies bij elkaar pasten. De beginjingle had een algemene tekst, de eindjingle bevatte de naam van het station.
De 24-uurs-klok van Superadio
Rick Sklar
De jingles werden in eerste instantie ingezongen op niet bestaande stations zoals WJAM (JAM), WSPR (Superadio) en WJCP (JAM Creative Productions). Dat was natuurlijk omdat er in eerste instantie nog geen stations zich hadden aangemeld om mee te doen.
En guess what?! Het hele project is nooit van de grond gekomen. Omdat de verkopers van het concept het niet loyaal verkochten. En omdat het andere ABC activiteiten zou ondermijnen, stelt Jon jaren Wolfert later. Bovendien was het voor veel lokale radiostation erg duur. Vergelijkbare concepten van de concurrentie zouden een radiostation 1000 Dollar kosten, waar grote stations aan ABC tot wel 1 miljoen Dollar moesten betalen.
En dus sloten zich te weinig zenders aan bij het netwerk. Daarop kon de bedrijfsleiding van netwerk ABC niet anders doen dan het project stop zetten, amper drie weken vóór de officiële start! Dit ondanks de enorme investeringen en het grote aantal geproduceerde jingles. (Zie daarover dit artikel in de New York Times van 23 juni 1982). Het idee was simpelweg zijn tijd té ver vooruit. Tegenwoordig bestaan er veel van dit soort netwerken. 1982 was net iets te vroeg.
Rick Sklar
De handleiding van Superadio
Jon bracht met JAM uiteindelijk delen uit het jinglepakket alsnog op de markt onder de naam Good time radio, WGBB in Long Island was de klant die de jingles wel wilde programmeren. In Nederland volgde de NOS (met Langs de Lijn, Radio Tour de France en RadiOlympia), evenals Keizerstad radio.
07.11.2022 – Jon Wolfert, baas van jinglebedrijf JAM in Dallas, heeft gisteren in zijn radioprogramma op Rewound Radio wel een heel bijzondere deur geopend van zijn jinglekluis. Hij liet de opbouw en de originele geluiden horen onder enkele wereldberoemde jingles. Toegegeven: hij deed enkele maanden geleden iets soortgelijks in het programma, maar deze aflevering is wel heel bijzonder.
Zo hoor je enkele cuts uit jinglepakketten voor Z100 (WHTZ) in New York, met name The Flame Thrower en Skywave. En dat leidt tot zeer opmerkelijke (én freakerige) jinglefeiten. Want wist jij dat in het intro van een Z100 jingle uit The Flame Thrower een jingle is verwerkt van … concurrent NBC?! Je gelooft je oren niet. Maar het is echt zo. En niemand ie het wist. Luister hier naar het boeiende fragment daarover. Wie de hele uitzending wil horen, kan hier terecht.
Een klein deel van het grote JAM-archief – foto Jingleweb
10.05.2022 – Vandaag – dinsdag 10 mei 2022 – wordt oprichter Jon Wolfert van jinglebedrijf JAM Creative Productions in Dallas 70 jaar oud. Gefeliciteerd, Jon!
Vandaag is het ook precies 40 jaar geleden dat het format van het fameuze radiostation WABC in New York werd gewijzigd van popstation in talkradio. Praatradio dus. Een klap voor elke tiener en twintiger in New York, die nú nog wordt beleefd, omdat zij waren opgegroeid met de muziek, de dj’s en de jingles van dit radiostation. En dat geldt ook voor WABC-fan Jon Wolfert.
De laatste plaat op die maandag 10 mei 1982 om even voor middernacht werd gedraaid was Imagine van John Lennon, gevolgd door de laatste jingle: de WABC chimes van PAMS. Daarna 5 seconden stilte, gevolgd door de eerste jingle: cut 11 uit de JAM-serie Talk to us, custom gemaakt voor WABC, 60 seconden lang. De schrijver van zowel de muziek als de tekst van deze jingle is … Jon Wolfert. Kijk, en zo komen deze 2 feiten op deze dag mooi bij elkaar!
Luister naar het laatste uur WABC Musicradio 77. Of het hele pakket met jingles voor Talkradio 77 WABC, getiteld Talk to us (1982), check vooral cut 11. Het pakket bevat 2 cuts van 60 seconden, die 2e is geschreven door Chris Kershaw en is cut 10. Hieronder een fraaie resing van die cut 10 voor WE FM in … Abuja, de hoofdstad van Nigeria.
26.02.2022 – Als je het niet weet, dan hoor je het niet. En als je het wel weet, kun je niet anders meer dan dat horen. Waar dit over gaat? Over Focal Point, een jinglepakket dat JAM Creative Productions in Dallas in 1979 maakte voor de nieuws- en sportzender WMAL in Washington DC. Deze AM-zender (WMAL AM 63) had wel geld om een volledig jinglepakket te kopen, maar wilde er álles uit halen.
En dus werden er jingles gemaakt die eigenlijk uit 3 delen bestaan. Elke deel met een gezongen einde. Maar als je van de delen 1 en 2 de instrumentale versie neemt en de 3e gewoon gezongen, dan heb je ineens een bedje van 30 seconden met een gezongen eind. Dus als je de jingle van tevoren goed schrijft en daarna mixt, heb je een gratis 30 seconden-bed per jingle. En als je dan ook nog een paar verschillende schrijvers aan het pakket laat werken, is de variatie extra groot. En dat gebeurde in Focal Point.
Zoals gezegd: Als je het niet weet, dan hoor je het niet. En als je het wel weet, kun je niet anders meer dan dat horen. Luister hier en scroll naar 36:16, of klik op deze link naar Soundcloud, daar hebben we het verhaal even voor je apart gezet. (Bron: Jon Wolfert op Rewound Radio, zondag 20 februari 2022).
