02.02.2023 – NPO Radio 4 heet vanaf vandaag NPO klassiek. De programma’s en de presentatoren blijven hetzelfde. Wat wél verandert, is de vormgeving. Sinds vanochtend zijn er nieuwe tunes en een nieuwe stationcall. Die zijn gemaakt door KH Music van muzikant Jeroen Kuitenbrouwer en zijn team.
De eerdere pakketten van KH Music voor NPO radio 4 liepen van 2005-2009, 2009-2014 en 2014-2022.
Jeroen Kuitenbrouwer en zijn team maken al jaren vormgeving voor radio, tv en meer. Wat de publieke rtv-zenders betreft is KH Music de vaste producent voor NPO Radio 1, NPO Klassiek, voor TV NPO 1 en NPO 2, het bedrijf maakte ook de audio-logo’s van onder meer de EO en KRO-NCRV. De uitleg van de stap hoor je uitgelegd door zendercoördinator Simone Meijer. Zie ook deze korte video.
Presentator Selma van Dijk, met nieuwe plopkap natuurlijk – foto NPO Klassiek
01.01.2023 – Wij, de makers van Jingleweb (Jelle Boonstra en Benno Roozen) wensen jou en jullie een gelukkig, gezond en jinglerijk 2023 toe.
++++
Jingleproducent JAM in Dallas en topman Jon Wolfert hebben er een jaar aan gewerkt en er héél veel geld mee verdiend. Maar de oorspronkelijke jingles zijn nooit op de radio geweest. Latere remakes en resings wel. In Nederland onder meer bij NOS Langs de Lijn, Radio Tour de France, RadiOlympia en Keizerstad radio. Naam van het project: Superadio.
Het is 22 maart 1982. Rick Sklar, vice-president programmering voor de radiodivisie van mediagigant ABC, komt met het idee om een ABC radio-satellietmuzieknetwerk te beginnen genaamd Superadio. (Met één r.) Het plan was om via satelliet een Top 40-format aan te bieden aan stations in de hele VS. (Zie dit artikel in de New York Times). De jingles zouden worden gemaakt door JAM. En dus belde Rick Sklar met JAM-boss Jon Wolfert en zei: “This is the call you’ll never forget!” (“Dit is het telefoontje dat je nooit zult vergeten”.) En zo was het ook.
Radioboss Rick Sklar (l) met Beatles-zanger John Lennon
Er waren grote, héél grote radionamen aangetrokken om op het netwerk te gaan presenteren. Daaronder Dan Ingram, Dick Purton, Ron Lundy, Lary Lujack en Robert W.Morgan. Er was zelfs al een stationsdemo gemaakt. De programmering zou deels centraal geregeld zijn en deels lokaal, door elke zender anders in te vullen. Vensterprogrammering ging dat later in Nederland heten.
Het grote Superadio-idee was tot op jingle-niveau uitgewerkt (zie de handleiding). Het eerste deel van een jingle zou ‘centraal’ worden gedraaid, en op een pieptoon zouden de netwerkzenders (affiliates) het tweede deel starten. Daarna zou het ‘centrale station’ weer de plaat starten. Het pakket bestond dus onder meer uit een aantal fronts en backs (begin- en eindjingles) die in toonhoogte precies bij elkaar pasten. De beginjingle had een algemene tekst, de eindjingle bevatte de naam van het station.
De 24-uurs-klok van Superadio
Rick Sklar
De jingles werden in eerste instantie ingezongen op niet bestaande stations zoals WJAM (JAM), WSPR (Superadio) en WJCP (JAM Creative Productions). Dat was natuurlijk omdat er in eerste instantie nog geen stations zich hadden aangemeld om mee te doen.
En guess what?! Het hele project is nooit van de grond gekomen. Omdat de verkopers van het concept het niet loyaal verkochten. En omdat het andere ABC activiteiten zou ondermijnen, stelt Jon jaren Wolfert later. Bovendien was het voor veel lokale radiostation erg duur. Vergelijkbare concepten van de concurrentie zouden een radiostation 1000 Dollar kosten, waar grote stations aan ABC tot wel 1 miljoen Dollar moesten betalen.
En dus sloten zich te weinig zenders aan bij het netwerk. Daarop kon de bedrijfsleiding van netwerk ABC niet anders doen dan het project stop zetten, amper drie weken vóór de officiële start! Dit ondanks de enorme investeringen en het grote aantal geproduceerde jingles. (Zie daarover dit artikel in de New York Times van 23 juni 1982). Het idee was simpelweg zijn tijd té ver vooruit. Tegenwoordig bestaan er veel van dit soort netwerken. 1982 was net iets te vroeg.
Rick Sklar
De handleiding van Superadio
Jon bracht met JAM uiteindelijk delen uit het jinglepakket alsnog op de markt onder de naam Good time radio, WGBB in Long Island was de klant die de jingles wel wilde programmeren. In Nederland volgde de NOS (met Langs de Lijn, Radio Tour de France en RadiOlympia), evenals Keizerstad radio.
29.12.2022 – Kinderen van 60 jaar of ouder (zijn wij niet allemaal kind gebleven?) kennen wellicht het kinderprogramma De Verrekijker nog wel. Een soort jeugdjournaal voor kinderen van 7 tot 13 jaar, uitgezonden van 18 april 1956 tot 24 september 1972 door de NTS (later NOS).
Een aflevering van 10 minuten bestond uit 3 reportages uit het buitenland met aandacht voor de manier waarop kinderen in het buitenland leven, spelen en leren. Daarnaast werd de geschiedenis en cultuur van het land toegelicht. De filmitems waren afkomstig uit het buitenland, aangeboden door Children’s International Newsreel, en voorzien van een Nederlandse voice-over. Makers waren Hans Beumer en Ria Dohmen (regie) en Cor de Jager (camera).
De tune van De Verrekijker is gespeeld door het Celebrity Symphony Orchestra en heet Ode a tepsichore. Terpsichore (Grieks: Τερψιχόρη) is een van de negen muzen uit de Griekse mythologie. Haar naam betekent ‘Zij die graag danst’. De track is uitgekomen op het library-label De Wolfe, en later ook op een plaat uit de grote reeks Sounds Spectacular, in dit geval Vol. 4.
26.12.2022 – Jingleproducent PAMS (1951-1978) heeft in zijn bestaan heel veel bijzondere projecten gedraaid die zelden te horen zijn (geweest). Eén daarvan is Pied Piper (in het Nederlands: rattenvanger). De basis bestaat uit 6 jingles, die samen de vormgeving van een spel vormen. Dat spel (Pied Piper) is bedacht door DJ en PD Dick Star van radiostation WKYA en draait om muziekfragmenten met een bijbehorende vraag. Bijvoorbeeld: raad de naam van de stad, terwijl de luisteraar een bij PAMS gespeeld stukje muziek hoort dat wordt gespeeld op een dwarsfluit en kan worden herkend als “Do you know the way to San José?” De luisteraar hoort eerst bijvoorbeeld 6 tonen van het muziekje. Weet de luisteraar het antwoord niet, wordt het fragment langer.
De PAMS jingles voor Pied Piper werden aan talloze radiostations verkocht. Zoals aan WSM in Nashville.
Luister hieronder naar een voorbeeld van het Pied Piper spel, zoals te horen op een demo van PAMS.
En luister hieronder naar alle 6 cuts, voor diverse stations.
22.12.2022 – Wie ze een keer heeft gezien, vergeet ze nooit meer. De lange reeks van TV-commercials voor Amerikaanse radiostations, gemaakt onder de naam “Remarkable mouth”-commercials, ook wel hot lips genoemd. Ze werden gemaakt vanaf halverwege de jaren ’70. Je hoort in elke commercial een strakke audiomontage van dj’s, jingles en hits van 1 radiostation, en een aantrekkelijke actrice doet ze in beeld 100 % lip-sync na. Simpel concept, maar zéér doeltreffend. In de loop der jaren moeten er honderden van zijn gemaakt. Vele Amerikaanse modellen verdienden er geld mee, zoals Symba Smith, Kelly Harmon, Debbie Shelton, Chris Delisle en Karen Newman. Allemaal wereldberoemd in de VS.
Het concept is bedacht door Chuck Blore, die als programmeur net het fameuze radiostation KFWB (Color Radio) in Los Angeles had verlaten. Hij richtte een reclamebureau op dat spoedig baanbrekende producties afleverde, waaronder de “remarkable mouth”-reeks, die oorspronkelijk voor KIIS was gemaakt. De spots deden het – natuurlijk (want zéér toegankelijk) – zo goed dat ze in no-time voor vele station in de hele VS werden gemaakt. In een pre-set studio werden ze zo ongeveer aan de lopende band opgenomen.
Er waren trouwens nog wel een na-apers in the business van dit concept. Zo maakte WADL in Detroit een TV-commercial die wel heel veel leek op die van Chuck Blore. Wat WADL direct kwam te staan op een heuse rechtszaak. Chuck Blore overleed in juli 2021 op 92-jarige leeftijd.
