Het mag wel wat luider van de Slowaken

14.07.2014 – Het mocht wel wat luider, zeiden de Slowaken achter Radio Rockova Rebuplika. Jingles met scheurgitaren graag en met een pompende beat. Het station draait de hele dag door  muziek van Black Sabbath, Led Zeppelin, Motorhead, Limp Bizkit en AC/DC. En dan moet je als station natuurlijk niet aankomen met ‘cheesy jingles’, waardoor ze denken dat je een verzameling watjes bent. Vandaar ze bij SOB in Amsterdam jingles lieten maken waarin ze keihard tegenaan gaan. Het zijn instrumental beds waarover de DJ kan spreken. Of eerder: schreeuwen. “Het luidste pakket dat ooit is gemaakt, zegt Hans Everling van SOB er zelf over. BELUISTER het maar eens. Daar krijgen ze nog eens gedonder met de buren mee, daar bij SOB.

Muziekbibliotheek wordt opgedoekt

13.07.2013 – De Muziekbibliotheek van de Omroep houdt op te bestaan. Op 1 augustus sluit dit instituut voorgoed haar deuren. Er staat voor bijna vijf strekkende kilometers aan partituren van de omroepen. Uitgeleend werd er al niet meer. Daarmee is het eerbiedwaardige instituut het slachtoffer geworden van de rijksbezuinigingen bij de omroep. Tweehonderd miljoen moet worden opgehaald, en dat kan alleen door snijden op plekken waar het bloed eruit spuit. Het verdwijnen is jammer. Zo gaat er veel moois verloren, net als laatst al bij het de plotselinge stop van Fonos, waar ze unieke platen uit de voormalige NOS Fonotheek op verzoek digitaliseerden. Wham – een streep erdoor, met de zekerheid dat het nooit terug zal komen. Voor het genootschap waren het twee instituten met veel kennis en hulpvaardigheid. Zonde, eeuwig zonde. Hoe hadden we anders kunnen weten dat de tune van De Groenteman (‘Tja tja tja, wat zullen we eten’) is geschreven door Benny Vreden, de man achter Barend Bluf en kinderliedjes uit de jaren vijftig, vol met vermaningen (poets je tanden, kam je haren, spreek met twee woorden – later nog eens geparafraseerd door Doe Maar). Opvoeding ten top. “Liedjes voor de jeugd met een tikje deugd”, noemde hij ze zelf. Je kunt aan de partituur zien dat het tja tja tja geen toeval is: de muziek werd in de stijl van van de toen populaire  cha-cha-cha geschreven. Voorlopig blijven de partituren op de plank staan in de bibliotheek aan de Heuvellaan 33 in Hilversum, naast het oude gebouw van de VARA. Zo zonder toezicht is dat bijna alvast de garantie, dat muizen er over een jaar tikkertje zullen spelen.  Toch heeft de Muziekbibliotheek goede hoop dat het materiaal straks op een waardige plek onderdak wordt gebracht in Den Haag, waar samen met het Haags gemeente-archief, de Bieb en het Nederland muziek-instituut wordt gewerkt aan een Nationale Muziekbibiotheek. We hopen het!

Het draaiorgel van Radio Atlantis

12.07.2013 – Soms hoor je een jingle voorbij komen, die in sfeer en bedoeling helemaal aansluit bij het radiostation zelf. Dat geldt in hoge mate voor een  jingle op Radio Atlantis – met de stem van Rob Ronder – eentje die zeer frequent op Radio Atlantis te horen was, in die warme zomer van 1974. Een deuntje dat zo lullig was, dat het zich direct als een kleefmijn aan je hersenlobben klemde. LUISTER zelf maar. Lang leve de kringloopwinkel, waar de betreffende LP voor twee eurodubbeltjes in de bakken te vinden was. The famous A. Decap sound, heet-ie (volume 8, er waren dus al 7 afleveringen voor, kreun). Ook de hoes is beslist een meesterwerkje, met een hond aan het bier en een kater die beslist geen kater zal krijgen. Het nummer heet de Clarinet Polka. In cafe’s op het platteland kun je ze nog wel eens vinden, de volautomatische orgels die de gebroeders Decap uit Antwerpen (en later hun nazaten) hebben gemaakt. Complete orkesten waren het, maar dan zonder mensen. Met drumstellen, accordeons, trompetten en hoorns (en achter de kast hoorde je het mechaniek zuchten en piepen). Op zaterdagavond zat het Vlaamse volk, schoongewassen met goedkope zeep, zich dan aan lange tafels te vermaken. Dat lukte best. Vooral als je er een paar straffe Vlaamse biertjes bij nam werd zo’n orgel eigenlijk steeds amusanter, aan het einde van zo’n avond had je zelfs een gillend slappe lach die niet snel meer over ging.

Studio Ivo helpt Corné aan een nieuw jasje

11.07.2013 – Studio Ivo in Baarn meldt blij de geboorte van een nieuw pakket voor Soul Classics, het programma van Corné Klijn op Radio 6. Studio Ivo is sinds november 2012 actief en is eigendom van Ivo Samplonius – inderdaad, zoon van radioman Klaas Samplonius. Jarenlang deed Ivo audiovormgeving voor Radio 1 tot en met 6.  Zijn studio ziet er kèk uit, zo strak zie je het maar zelden, een clean desk policy, een schoon bureaublad in combinatie met een geordend hoofd, zullen we maar zeggen. Formeel gezien is het niet een nieuw pakket, maar de opfrissing van het bestaande pakket. Ivo en zijn mede-producer Frank de Lange kregen de kale vocalen aangeleverd en gingen daarmee aan de slag. Dat moest ik wel, zegt Corné Klijn op dit FILMPJE: “Radio 6 is een klein station, met een klein budget. Ook voor Studio Ivo is het ‘een nieuwe noot op de zang’ in crisistijd, om toch iets moois te maken als de budgetten (blijven) krimpen. Corné vroeg ze om bijvoorbeeld de jingles bij te mixen in de stijl van de film ocean’s Eleven. Hij is ‘zeer tevreden’ over het eindresultaat.

Jingles op de televisie

10.07.2013 – Jingles zijn in eerste instantie bedacht voor de radio, maar je hebt ze ook voor televisie. JAM in Dallas deed er een paar. Deze bijvoorbeeld, voor WJZ, die vier jaar lang werden uitgezonden, te beginnen in 1982. En deze is ook likkebaardend en dorstlessend: The Spirit of Texas, door Jim Kirk gemaakt voor TM in Dallas. Smullen. Dan waren wij maar karig bedeeld, in Nederland, met slogans een Avondje AVRO. In onze tijd van de zapper so wie so al een bezopen gedachte. Wie blijft er nog een avond lang hangen bij een zender? Volgens de dienst Kijk- en Luisteronderzoek, kijkt een Nederlander in 2013 zo’n 3,5 uur per avond televisie en daarin wordt vijf tot acht keer gezapt…..