Jingles in The Master van Maestro Media

Maestro MediaJarko Meurs 222.01.2017 – The Master. Een mooie naam voor een jinglepakket, zeker als de producent ervan ook nog eens Maestro Media heet. Dat is het bedrijf van Jarko Meurs, radiomaker, audiovormgevinger en muziekspecialist in hart en nieren. Hij heeft een nieuw jinglepakket ontwikkeld op basis van muziek die gemaakt is door de mensen die ook verantwoordelijk zijn voor de jingles van Wise Buddah. Maestro Media probeert professionele, goed gemaakte vormgeving aan te bieden tegen een betaalbaar tarief. Voor stations met een kleine beurs dus. Luister hier naar de demo van The Master.

Het oeuvre en de tune van Tineke

TinekeThe Swe-Danes20.01.2017 – Dat Tineke de Nooij gisteren de Marconi Oeuvre Award heeft gekregen, is inmiddels bekend. Wij feliciteren haar daarmee. Zij kreeg de prijs tijdens de 11e editie van ‘Het RadioGala van het Jaar’ in Theater Gooland in Hilversum. De jury koos voor 1-2-3-4-5-6-7-8-9-Tineke “omdat zij een radiopionier is en heeft laten zien dat radio maken geen baantje is maar een way of life.”.
Dat de organisator van de Gouden RadioRing – Arjan Snijders – na 11 edities er de brui aan geeft is inmiddels ook publiek. “De afgelopen jaren nam het plezier af door mopperende dj’s en baasjes, waardoor ik er een punt achter zet. Met pijn in het hart, want ik deed en doe dit graag”, schreef Arjan eerder deze week op zijn Facebookpagina. Heel jammer. Laten we de pijn verzachten met de tune van Tineke, maar dan in een beelduitvoering, want sinds een dik jaar staat de tune in beeld op Youtube. Geinig om te zien, want het is meer dan mierenzoet.

Jinglebedrijf Top Format verhuist – deel 2

Top Format nieuwbouw 2Top Format nieuwbouw 319.01.2017 – We schreven er de dag voor kerst al over. Jingleproducent Top Format in Haarlem gaat verhuizen. Vandaag is de symbolische laatste paal van de nieuwbouw geslagen door wethouder Joyce Langenacker van Haarlem. Top Format verlaat de burgemeesterswoning aan het Wilhelminapark, waar het 35 jaar lang heeft gezeten. Op de foto rechts Peppie en Kokkie euuhhh Lennard Groot en Frank Kok, de eigenaars van Top Format. En Joyce Langenacker achter de knoppen, zullen we maar zeggen. Het nieuwe onderkomen waar de jingles straks worden gemaakt komt aan de Maus Gatsonidesweg in Haarlem, aldaar ook wel de Noordkop geheten.
Dat is op zich raar – want wie noemt nu een weg naar de uitvinder van de flitspaal? Want dat was die Maus. Én autocoureur en autofreak. Hij werd in de jaren vijftig bij Nieuwleusen op de bon geslingerd door de politie wegens hardrijden. De politie klokte destijds de afstand tussen twee kilometerpaaltjes met een chronometer. Maus vocht dat aan: veel te onnauwkeurig, hij legde twee draden op de weg en mat de afstand tussen die punten zeer precies. Eureka, een nieuwe vinding… en een enorm gat in de markt. Later door Maus verfijnd met een radar en met flitscamera’s. Nou, bedankt!
En wat de verhuizing van Top Format betreft: wordt vervolgd.

Componist van beroemde TV-tunes overleden

Rutger Hauer als Floris (1968)
Rutger Hauer als Floris (1968)
Jan Stoeckart en zijn vrouw Fie - foto Studio Kastermans
Jan Stoeckart en zijn vrouw Fie – foto Studio Kastermans

19.01.2017 – Hij schreef de tune voor TV-programma’s als Floris, het Simplisties Verbond, Okkie Trooy, voor Monty Python and the Holy Grail en voor de Britse televisieserie Van der Valk. Jan Stoeckart. Hij overleed afgelopen vrijdag 13 januari op 89-jarige leeftijd in zijn woonplaats Hilversum.
Jan Stoeckart heeft waarschijnlijk 1200-1300 composities op zijn naam staan. Van 1974 tot 1980 was hij freelance componist voor onder anderen de Nederlandse Omroep Stichting (NOS). Van einde 1980 tot 1 april 1988 was hij producent en regisseur voor de VARA-radio. Hij zocht bijvoorbeeld ook de muziek uit voor het VARA-radioprogramma Vroege Vogels. Hij maakte verder opnames met het Metropole Orkest en het Promenade Orkest en maakte allerlei programma’s. Zijn naam is vooral relatief onbekend, omdat hij vaak onder een pseudoniem schreef. Hij gebruikte een paar schrijversnamen: Julius Steffaro, Jack Trombey, Peter Milray en Willy Faust.
De tune van Floris werd uitgevoerd door het Het Promenade Orkest onder leiding van Gijsbert Nieuwland. Het Promenade Orkest was een orkest van de Nederlandse Radio Unie (later de Nederlandse Omroep Stichting). In oktober 1945 begon het onder de naam Het Theater Orkest bij Radio Herrijzend Nederland. In 1947 werd deze naam gewijzigd in Vaudeville Orkest om vervolgens in 1948 weer te veranderen in Promenade Orkest. De tune is ook op plaat verschenen onder de uitvoerenden Imperial Orchestra, ongetwijfeld omdat het label ook zo heette, maar het was hetzelfde orkest De singleversie van de plaat klonk net iets anders dan de TV-versie.

Jingles in de 10cc studio


Strawberry-Studio-002

Alfasound - Sessie met Les Reed
Alfasoundsessie met Les Reed (met Steve England en Alan Fawkes rechts)

18.01.2017 – Toen Alfasound professioneel met jingles maken begon in het Verenigd Koninkrijk, deden ze hun eerste pakketten voor Trent en Piccadilly Radio in de Strawberry Sound Studio, een van de voorstadjes van Manchester, en misschien dertien kilometer rijden van hun later St. Martin’s Studio in Ashton-upon-Mersey. De studio was één van de besten uit de wijde omtrek, opgezet door de leden van 10cc, die er zelf ook erg lang experimenteerden, zonder dat ze elk duur uur in de studio met z’n uitzonderlijk mooie mengpaneel moesten aftikken. 10cc had de pech dat ze werden overvleugeld door Queens’ Bohemian Rhapsody, dé golden oldie uit de seventies. De ontstaansgeschiedenis van de hit is evenwel zeer de moeite waard. Geschreven als een Rhumba, tot Eric Stewart zei: zullen we backing niet helemaal vocaal maken? En eindeloos zongen ze met z’n vieren Aaaaaaaaaaaaa in 13 verschillende toonhoogtes. Dat werd gedubbeld en nog eens gedubbeld tot er een hemels koor was ontstaan en er werden looptapes van gemaakt. Dat geluid kwam naast elkaar op een 24 sporen en door schuiven te openen en te sluiten konden ze daar melodieën van maken. Er werd een speeldoosje voor boven de wieg aan toegevoegd en Kathy Redfern – de receptioniste – moest fluisteren: Big boys don’t cry. En zo zitten er nog wat productietrucjes in de plaat die buitengewoon leuk zijn. Recentelijk werd op Nederland 3 de geschiedenis van de band 10cc uitgezonden. Maar HIER wordt de passage die ook daar in zat van I’m not in love wat langer uitgespit. Echt kijken, geloof ons nou maar.

Strawberry 001