11.08.2013 – Belofte maakt schuld, zo af en toe vernieuwt het Genootschap de pagina met unieke offshore foto’s. Kijk snel naar de aanwinsten: onder meer Caroline in de eerste week van uitzendingen, Screaming Lord Sutch op zijn persconferentie in London (vlak voordat hij een legerfort ging enteren om er zijn station – Radio Sutch – te beginnen). Meer beeld van de inname van het REM-eiland en van de vernielingen op de beide schepen in Amsterdam (1969). Verder een foto van laatste voorbereidingen voor Radio Nordsee in datzelfde jaar. KLIK SNEL!
Category Archives: Caroline
Woooowooooooo-wooolfman Jack op CD
20.03.2013 – Hij was geschift en toch leuk. Of moet je zeggen: hij was geschift en juist leuk, Wolfman Jack (1938-1995). The Wolfman we
rd fameus door 
zijn avond- en nachtuitzendingen op XERF-AM. Dat was een zogeheten borderblaster. Van net over de grens in Mexico werd de USA dagelijks bestookt met 250.000 watt aan power, het signaal blies je zo’n beetje omver van New York tot L.A. Met zijn optreden in AMERICAN GRAFFITI werd The Wolf helemaal populair. Daar wisten ze precies de juiste toon te treffen. Je hoorde Wolfman met zijn wolvengeluid en zijn snerpende stem (“lets get naked””) boven alles uit. Z’n jingles waren ook maf, en werden zelfs op plaat uitgebracht als 13 CRAZY WOLFMAN JACK JINGLES. Ach, in zijn gloriejaren werd hij bezongen door Todd Rundgren en The Stampeders. En nu is er een nieuwe documentaire over de Borderblaster jaren. Te koop bij AMAZON en gemaakt door Rick Everett, een radiomaker uit Canada, die ook befaamde DJ-collega’s als The Nazz and Fat Daddy Washington belicht. Uitgekomen op twee CD’s. Bijzonder in dit verband dat Amazon ze drukt ‘on demand’ – pas na de bestelling wordt een 1:1 CD-tje gebrand.
Wolfman Jack was in Europa af en toe te horen op legerzender AFN. In 1981 werd hij gecontracteerd voor uitzendingen op Radio Caroline. Er werden twee proefprogramma’s gemaakt, maar het was onduidelijk of het wel een serieus plan was. Of er ook echt een contract bestond? Nou dat bestond er: op 3 september 1981 werd deze persfoto gemaakt, waarin The Wolf waarderend toeziet hoe z’n manager Don Buchwald het contract tekent. Paul Collins van Caroline en Roy Lindau (met microfoon) kijken toe – en wat een énig kleedje op tafel. Jammer dat het er nooit echt van gekomen is.
Gemankeerde popsterren
12.10.2012 – Discjockeys zijn gemankeerde popsterren, is een populair gezegde. Ze draaien weliswaar de plaatjes van de Top 40, maar zouden veel liever zelf een zanger zijn. Dat geldt zeker voor Tony Blackburn. Hij begon op Caroline, ging naar Radio London, opende BBC Radio One en doolt nu al jaren rond op mindere radiozenders. Tony is zo’n echt PR-mannetje, een carrièrejager. “Ooit zal ik de grootste DJ ter wereld zijn”, zei hij op Radio London. Jajaja, dat zal wel – dacht de bemanning. Voor eigen rekening liet hij er naamjingles maken, die hij om de haverklap draaide. Later schreef hij z’n eigen autobiografie. Titel: “The living legend”. Naamsbekendheid, naamsbekendheid, naamsbekendheid – daar draaide het allemaal om. En Tony zong. Op de ene plaat na de andere. Oud Radio London-collega Kenny Everett stak er de draak mee, door ze te draaien in zijn Bottom 30 lijst, een hitparade van de slechtste platen ooit. Dan ga je liever beschaamd in een hoekje zitten, zou je zeggen, in de hoop dat iedereen de plaatjes uiteindelijk vergeet. Maar nee hoor, Tony liet zijn platen opnieuw uitkomen op CD. Het ideale kado voor iemand waar je een hekel aan hebt. LUISTER maar eens hoe erg het was.
De Top 40 carrière van jinglestem Bill Mitchell
03.09.2011 – Zo diep was waarlijk geen stem in de business. Zoals Bill Mitchell kon zeggen: “This is the Voice of Peace, 24 hours a day”, deed werkelijk niemand ‘m dat na. Of: “Laser is back. Go, and tell your friends”. Of: “Caroline…. 3…1…9.” Helaas is Bill Mitchell al
vanaf 20 augustus 1997 niet meer onder ons. Hij vertelde het graag, hoe hij op z’n 12e de bof en een keelontsteking kreeg. Opeens had hij een diepe stem. Daar kwam de pubertijd overheen. En een gewoonte om veel te roken en te drinken. Zo eindigde hij in de kelders van het basregister. Dat bleek ’n gouden verdienste. Bill deed veel commercials: Strongbow, Pulsar, Denim After Shave en Carlsberg. Was op veel commerciële landstations te horen, zoals Capital 194. Maar deed ook een paar novelty platen. Samen met Chris Sandford, oud Caroline dj, nam hij platen op als Yin & Yan en ze hielden elkaar keurig en kosmisch in evenwicht bij platen als: ‘If’. Dat was een parodie op de hit van Terry Savales – Kojak – en zelf zowaar zelf ook even een hitje in 1975. Het eindigde op nr. 25. Top of the Pops maakte de LULLIGSTE videoclip ooit van het nummer, beslist bekijken!. Ook leuk was de achterkant – Butch Soap Het latere Twelve Days of Christmas aan einde van het jaar werd niks meer. Jinglefirma EAP uit Frinton on Sea deed nog een demo met het duo, maar dat wilde maar niet leuk worden.
Voor het eerst helemaal: het Caroline 1964-pakket
21.09.2010 – De highlights kende iedereen natuurlijk wel, de stationsjingles als ‘Sounds fine, it’s Caroline”. Maar jazz-artiest Jimmy McGriff (op orgel) en Madeline Bell (zang) deden in 1964 nog veek meer jingles voor Radio Caroline, dan er in de uitzendingen werden gebuikt. Ondanks de jingle-honger op de radiozender bleven er veel van de speciaal gemaakte jingles op de plank liggen. Geen wonder ook, want de nieuws en verkeersjingles waren weliswaar goed bedoeld, maar creatief gezien erbarmelijk. Luister voor het eerst eens naar de hele tape, inclusief missers en alternate takes van de jingles. Op de band werden ze gevolgd door lange instrumentals zoals ‘Around Midnight’ (hier weggelaten), waarmee Caroline in de eerste maanden steevast de uitzendingen afsloot, allemaal van dezelfde band, luister naar:
Jimmy McGriff & Madeline Bell – Caroline 1964 (complete package)