10.04.2014 – Houston is de snelst groeiende stad van Amerika, driekwart Amerikaans maar voor een kwart Spaanstalig (op het vliegveld zijn alle borden in Spaans en Engels uitgevoerd). Een oliestad met een vaak zinderende hitte. En zinderende radiostations. In een nieuwsluwe jingleweek is het aardig om eens te luisteren hoe ze het daar doen en deden, want zo kan het óók. Luister HIER 

06.04.2014 – Slechts 10 uur duurden de uitzendingen van Radio Free America op 12 september 1973 voor de kust van New Jersey. Eigenaar Carl McIntire (een rechtse dominee van het ergste soort) wilde er vooral fulmineren tegen het kwijtraken van zijn zender WXUR en op de vrije zee het vrije woord verkondigen, een soort dominee Toornvliet avant le lettre. Maar zijn zendschip, een houten mijnenveger, van de YMS-klasse was niet zeewaardig, en het lukte niet om een goed signaal in de lucht te krijgen en toen de uitzendingen in een regen vol volken eindigden was het voorbij met de droom van de dominee. Nog jaren voelde hij de schuldenlast van dit rare, mislukte project. De krant ‘Inside Jersey’ maakte een uitgebreide reconstructie over het project en ging te rade bij Jelle Boonstra van het Genootschap voor de achtergronden over de problemen met het zenden vanaf een zee. De naam van het station moet zijn ontleend aan de slogan die de NAB in de radio-maand mei op een LP met jingles naar de radiostations stuurde; Radio Free America. Maar de dominee gebruikte er niets van, in de kortstondige uitzendingen met zijn eigen gepreek als middelpunt. HIER zijn er nog meer te horen, maar ze werden nooit uitgezonden, want tegen alle geschiedschrijving in was het station maar een dag te horen – op wat testpiepjes na.De dominee gebruikte het motto van psalm 107 (vers 23) voor zijn uitzendingen vanaf zee. Tekst”: “They that go down to the sea in ships, that do business in great waters, these see the works of the Lord, and his wonders in the deep”. HIER is een mooie stemmige instrumentale uitvoering te horen. Pas op, geen lichte kost. Van de YMS class minesweepers uit Amerika kwam er tenminste ook eentje naar Nederland gevaren, want de Dutch Swing College Band (met Peter Schilperoort op de voorgrond), liet zich in Muiden met de YMS-‘Maia’ fotograferen. Moet in 1958 zijn geweest.Lees meer over dit merkwaardige station, kundig uitgezocht door verslaggever Ted Sherman.

20.03.2014 – Wat was de rol van Joop Landré bij de transitie van het REM-eiland naar de TROS? Hoe kreeg hij gedaan dat de TROS in tien jaar tijd zou uitgroeien tot een A-omroep? Bart Geeraedts van Kruispunt Radio gaat vanavond tussen zes en zeven in op de levensloop van Landré, op diens sterfdag (hij overleed op 20 maart in 1997).  Landré had gewerkt bij Philips (als perschef), bij de Telegraaf (als journalist) en bij Radio Herrijzend Nederland (de ontzuilde omroep voor de toekomst). En hij was de directeur bij de RVD die de affaire Greet Hofmans kundig onder de pet hield. Interessante vent! Zonder Landré was de TROS er nooit gekomen. Want de captains of industry achter het REM-eiland, dat maar net 17 weken televisie kon uitzenden, hadden helemaal geen (financieel) belang bij een doorstart van de REM, of TROS (opgericht op 4 december 1964) aan de wal. Landré nam de 230.000 1-gulden-leden mee, en smeedde er een nieuwe omroeporganisatie mee. Tussen 18.00 en 19.00 uur spreekt RKK radio onder meer met Jelle Boonstra van het Genootschap Radiojingles over de eminente rol van Landré. Bij de foto’s: De REM-meisjes komen naar je toe deze winter (1965, Damrak), Landré als toespreker van REM-kijkers, en het voormalige REM-kantoor aan de Herengracht, waar de Nederlandse driekleur en de TROS vlaggen in top gingen toen de aspirant-status van de TROS werd goedgekeurd. Luisteren dus, Kruispunt Radio zit op Radio 5. Jelle ontsloot de geschiedenis van het REM-eiland ook voor de TROS zelf, LEES maar eens even mee. En klik beneden op het RKK/scherm om de uitzending te horen.

15.03.2014 – Een stem op de radio, die heeft altijd iets mystieks. Je stelt je er iemand bij voor, en dan past het gezicht dat je je voorstelde zelden bij de stem. Soms valt de fysieke verschijning ronduit tegen. Niet voor niks is ‘a face for radio’ een gangbare uitdrukking bij de media in Amerika. Bovendien bederf je zelf het plaatje als je een stem met hoofdletters bent en je laat je overal zien. Het valt niet mee om je gezicht te beschermen, zelfs als je jezelf niet op internet wil zetten, doen anderen dat wel. Daarom is het opmerkelijk dat een van de meest kenmerkende stemmen van het land geen gezicht heeft. We hebben het hier over Jos Bergenhenegouwen, de langjarige voice over bij Veronica, RTL, de SBS-achtigen en van tientallen reclamespots. Probeer het maar: hij is nergens te vinden. De onzichtbare radio- stem. Terwijl Jos Bergenhenegouwen een behoorlijk ongebrui- kelijke naam is (Bergen is de hoofdstad van de provincie Henegouwen in Belgie, ooit deel van ons koninkrijk, maar omdat het onder taalgrens ligt, moet je tegenwoordig Mons-Hainault zeggen). Op z’n eigen site, Jos Bergenhenegouwen, is hij een man zonder gelaat. Dat is dus met voorbedachte rade gedaan. Zelfs van de uitreiking van de Marconi-Award aan hem, als beste radiostem van 1999, circuleren geen foto’s van hem meer. Er is een Jos Bergenhenegouwen die tafeltennist op het net, maar dat is hem niet. Hij blijft dus verborgen, dat vinden we knap. Wie onthult hem? Stuur foto’s!